प्राक्तन
माझं प्राक्तन?
मी नाही निवडलं हे असं आयुष्य?
मी हात पसरुन का जगतोय?
पण मग माझ्या हातावरच्या रेषा?
कोणी वाचून सांगेल का?
कोण माझे जन्मदाते?
रस्त्यावर का वणवण फिरतोय?
पोटाची खळगी भरायला असं
किती दिवस लाचारीने जगणार मी?
उत्तरं आहेत का यांची कोणाकडे?
कोपर्यावरच्या वडाच्या पारावर एक मंदिर आहे,
रोज येणारे जाणारे नमस्कार करतात, हा देव पावतो म्हणे.
मी पण रोज नमस्कार करतो, मला केव्हा पावणार?
वाट बघतोय.
मी काम करायला तयार आहे, पण.....
"बालकामगार" सध्या कोणी ठेवत नाही म्हणे.
विनीता श्रीकांत देशपांडे
खूपच सुंदर गं....तुला all the best
ReplyDeletethanks Anju
ReplyDeleteLovely composition with a perfect picture...
ReplyDelete